"พี่ไอซ์ พี่ไอซ์ พี่ไอซ์"
ตอนนี้ในหัวเราคงมีแต่คำนี้ ไม่รู้นะว่าเพราะอาไรถึงทำหั้ยเราไปชอบพี่เค้าได้ อาจเป็นเพราะพี่เค้าเหมือนครัยบางคน หรืออาจเป็นเพราะเหตุผลอย่างอื่น บอกได้แค่ว่า ตอนนี้เราชอบพี่เค้าแหละ
BlueBlue
วันศุกร์ที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2554
วันอังคารที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
จะจบม.3แร้วๆๆๆๆ
เราจะจบม.3แร้วหนอเนี่ยไว้มากๆเรยอ่ะพรุ่งนี้ก้อสอบ O-NETอิกโอ้ยๆๆๆปวดหัวอ่าไหนจาสอบปลายภาคอิกอ๋อยแล้ววันนี้เราก้อทำผิดอย่างไม่น่าหั้ยอภัยนั่นก้อคือเราตื่นสายเรยไปส่งพี่จ๊อบกะพี่ไทท์ไปค่ายที่สะแกรราชไม่ทันอ่าแง้แง่ๆๆๆๆพลาดโอกาศดีดีไปตลอดชีวิตพี่จ๊อบกะพี่ไทท์จะไม่มาโรงเรียนอิกแร้วด้วยง่าพลาดๆๆๆๆๆๆๆๆอิกแร้วแย่ที่สุดเร้ย
วันจันทร์ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2554
ความจิงกำลังจะเปิดเผย
เราว่าเราจะบอกความจิงเรื่องทุกอย่างภายในวันศุกร์อ่ะเฮ่อเหนื่อยจัยอ่ะทำไงดีกลัวเค้าจาตีตัวออกห่างชะมัดท่าเค้าทำแบบนั้นจิงๆอุ้มจะทำยังไงหละเฮ่อท้ออ่ะแต่ยังไงอุ้มก้อจะบอกเพราะว่าอุ้มจาได้ภาคถูมิจัยว่าอย่างน้อยอุ้มก้อทำอย่างสุดความสามารถแล้ว
วันอาทิตย์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2554
วิจัย เอาซะเหนื่อยเรย-3-W0W
ตอนนี้เราก้อใกล้จะจบม.3แร้วมีหลายอย่างที่เราเองก้อต้องรับผิดชอบทั้งเรื่องที่จะเรียนต่อม.4 ทั้งงานที่จะต้องสะสางหั้ยเรียบร้อย แต่ตอนนี้เราเหนื่อยมากสุดจะบรรยายก้อคือเรื่องของงานวิจัยของวิชาวิทยาศาสตร์โลกทั้งระบบ งานวิจัยของเราเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการเจริญเติบโตของไลเคน สภาพอากาศต่างๆ ไอน้ำ และอีกมากมายซึ่งทั้งหมดมันเกี่ยวข้องกันหมดนั่นแหละ นี้ก้อกำลังเก็บข้อมูลอยู่ตอนนี้ก้อเก็บมาได้ซักระยะแร้วแหละ จะเก็บข้อมูลจนถึงวันอังคาร ต่อจากนั้นก้อทำรูปเร่ม หลังจากนั้นก้อทำโปตเตอร์(แผ่นใหญ่มาก) แระจะพรีเซนท์นัยวันที่4กุมภา เราต้องซ้อมพูดอิกนะเพื่อที่จะได้พรีเซนท์หั้นคณะกรรมการได้ฟัง ตื่นเต้นมากเพราะคณะกรรมการคือ หัวหน้าหมวดวิทยาศาสตร์,รองผอ.,ผอ. ดู่ดู้ดู ดูครูเขาทำกะเราสิ คณะกรรมการแต่ละคนหินๆทั้งนั้นแร้วครูเขายังบอกอิกว่าท่าพรีเซนท์ไม่ได้คะแนน75คะแนนขึ้นไปเรียนม.3ใหม่อีกปี!!!!!!!!!!!!!! ม่ายจิ้งๆๆทั้งชีวิตนี้ฝากไว้ที่วิจัยครั้งนี้เรยนะเนี่ย แต่ยังไงเราก้อจะพยายามทำออกมาหั้ยดีที่สุดเอาจัยช่วยเราด้วยนะ
วันเสาร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2554
30/12/53 ปีใหม่เศรษฐบุตรบำเพ็ญ 304Happy New Year!!!
วันที่30ที่ผ่านมาโรงเรียนเราได้จัดงานปีใหม่หั้ยนักเรียนโดยที่นัยช่วงเช้ามีการเรียนการสอนตามปกติ และนัยช่วงบ่ายก้อได้หั้ยจัดกิจกรรมปีใหม่
เรานัยตำแหน่งประชาสัมพันธ์ของห้องก้อเรยได้รับหน้าที่ด้านการจัดการเรื่องอาหาร
เพื่อนๆและคุนครูต่างก้อออกปากชมว่าทำออกมาได้ดีเราดีจัยมากๆที่การจัดงานด้วยตัวเองครั้งแรกจะออกมาได้ดีขนาดนี้
แร้วนัยวันนั้นก้อมีการเล่นเกมส์หลายเกมส์ด้วยกันเราเองก้อเล่นทุกเกมส์สนุกมากเรยวันนั้น
แร้วก้อดีจัยมากเรยด้วยอยากรู้อ่ะดิ55555+ไม่บอกหรอก
มันมีเหตูผลของมันยู่5555+อันนี้เราเองรู้ดี เพื่อนเราเองก้อรู้
ไงก้อHappy New Yearย้อนหลังละกันนะ
เรานัยตำแหน่งประชาสัมพันธ์ของห้องก้อเรยได้รับหน้าที่ด้านการจัดการเรื่องอาหาร
เพื่อนๆและคุนครูต่างก้อออกปากชมว่าทำออกมาได้ดีเราดีจัยมากๆที่การจัดงานด้วยตัวเองครั้งแรกจะออกมาได้ดีขนาดนี้
แร้วนัยวันนั้นก้อมีการเล่นเกมส์หลายเกมส์ด้วยกันเราเองก้อเล่นทุกเกมส์สนุกมากเรยวันนั้น
แร้วก้อดีจัยมากเรยด้วยอยากรู้อ่ะดิ55555+ไม่บอกหรอก
มันมีเหตูผลของมันยู่5555+อันนี้เราเองรู้ดี เพื่อนเราเองก้อรู้
ไงก้อHappy New Yearย้อนหลังละกันนะ
วันอังคารที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2553
คิดถึง
ทุกครั้งที่เดินผ่านไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนจะอีกกี่วันหรือจะอีกนานแค่ไหนก้อยังคิดถึงไม่รู้ทำไมไม่ลืมมันไปซะทีกับสถานที่ที่ทำหั้ยเราได้ไปพบกับสีสันของชีวิตครั้งสำคัน
พวกเค้าคือคนที่เราไม่อาจลืมเลือนไปได้เรยพวกเค้าสำคันมาก เราเองก้อไม่รู้หรอกว่าทำไมพวกเค้าถึงได้สำคันกับเราขนาดนี้
ก้อรู้นะว่าที่พวกเค้าทำมันยากที่จะหั้ยอภัยได้ แต่ก้อลืมไม่ลงซะทีทำยังไงดีหละ
ไม่รู้อ่ะลืมไม่ได้ก้อไม่ต้องลืมมันละ ปล่อยหั้ยมันเป็นไปอย่างงี้ละกัน แต่จะว่าไปมันก้อดีที่เราได้อะไรหลายๆอย่างเข้ามาในชีวิต
-ได้รู้จักกับพวกเค้า
-ได้มุมมองใหม่ๆในการดำเนินชีวิต
-ได้ฝึกบริหารสมอง(ต้องตามพวกเค้าหั้ยทัน)
-ได้ที่เรียนใหม่ๆที่น่าสนจัย
-ได้พี่น้องเพิ่มมาอีกหลาย
-ได้หลานมาด้วย(งงเรย)
-ได้รู้จักกีฬาที่ไม่คิดว่ามันจะมียู่จิง(ยิงธนู)
-ได้เห็นว่าตัวเองมีความสามารถมากมาย(เป็นตัวตลกหั้ยพวกเค้าหลอกไง)
-เป็นที่ปรึกษาของพวกเค้า
-ได้ที่ปรึกาที่ดี
-หลังจากวันนั้นทำหั้ยเรารู้จักรักตัวเองมากขึ้น
-ได้รู้ว่าความจิงมันคืออาไร
-ได้รู้ว่านักกีฬามันเป็นกันแบบนี้นี่เอง
มีอีกมากมายหลายอย่างที่เราไมสามารถอธิบายออกมาได้แต่มันก้อมีทั้งรู้สึกดีและไม่ดีนะกับพวกเค้าเนี่ย
แต่อีกไม่นานหรอกเราก้อจะได้ไปหาพวกเค้าถึงที่เรยจะจัดการปันหาที่มันสะสางทั้งหมดหั้ยมันจบสิ้งซะที
แร้วเราจะได้เจอกันนัยอีกไม่นานนี้แน่ นักกีฬายิงธนูทั้งหลาย ที่
สถาบันพละศึกา วิทยาเขตสมุทรสาคร หวังว่าเราคงจะได้เจอกัน
พวกเค้าคือคนที่เราไม่อาจลืมเลือนไปได้เรยพวกเค้าสำคันมาก เราเองก้อไม่รู้หรอกว่าทำไมพวกเค้าถึงได้สำคันกับเราขนาดนี้
ก้อรู้นะว่าที่พวกเค้าทำมันยากที่จะหั้ยอภัยได้ แต่ก้อลืมไม่ลงซะทีทำยังไงดีหละ
ไม่รู้อ่ะลืมไม่ได้ก้อไม่ต้องลืมมันละ ปล่อยหั้ยมันเป็นไปอย่างงี้ละกัน แต่จะว่าไปมันก้อดีที่เราได้อะไรหลายๆอย่างเข้ามาในชีวิต
-ได้รู้จักกับพวกเค้า
-ได้มุมมองใหม่ๆในการดำเนินชีวิต
-ได้ฝึกบริหารสมอง(ต้องตามพวกเค้าหั้ยทัน)
-ได้ที่เรียนใหม่ๆที่น่าสนจัย
-ได้พี่น้องเพิ่มมาอีกหลาย
-ได้หลานมาด้วย(งงเรย)
-ได้รู้จักกีฬาที่ไม่คิดว่ามันจะมียู่จิง(ยิงธนู)
-ได้เห็นว่าตัวเองมีความสามารถมากมาย(เป็นตัวตลกหั้ยพวกเค้าหลอกไง)
-เป็นที่ปรึกษาของพวกเค้า
-ได้ที่ปรึกาที่ดี
-หลังจากวันนั้นทำหั้ยเรารู้จักรักตัวเองมากขึ้น
-ได้รู้ว่าความจิงมันคืออาไร
-ได้รู้ว่านักกีฬามันเป็นกันแบบนี้นี่เอง
มีอีกมากมายหลายอย่างที่เราไมสามารถอธิบายออกมาได้แต่มันก้อมีทั้งรู้สึกดีและไม่ดีนะกับพวกเค้าเนี่ย
แต่อีกไม่นานหรอกเราก้อจะได้ไปหาพวกเค้าถึงที่เรยจะจัดการปันหาที่มันสะสางทั้งหมดหั้ยมันจบสิ้งซะที
แร้วเราจะได้เจอกันนัยอีกไม่นานนี้แน่ นักกีฬายิงธนูทั้งหลาย ที่
สถาบันพละศึกา วิทยาเขตสมุทรสาคร หวังว่าเราคงจะได้เจอกัน
วันศุกร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2553
ทำกันได้นะ นาย ชิติพัฒน์ เล้าสกุล มึงจำไว้เลย
ความเชื่อจัยที่เคยมีตอนนี้มันไม่เหลือค่าอะไรแล้วกุหละสงสราตัวเองจิงๆที่ดันไปหลงเชื่อไอ้พวกเหี้ยๆแบบเนี้ยกุเคยเชื่อจัยมึงมาตลอดแต่กุก้อไม่คิดว่ามึงจะทำกับกูได้กุอุส่าไว้จัยหั้ยมึงเป็นพี่ชายกุแต่ดูมึงทำดิ ดูมึงทำกับกุ ทำไมมึงไม่บอกกูวะ เฮียกุไม่เยคิดเลยนะว่ากุจะได้เจอกับคนอย่างมึง ตองแรกทำมาพูดดีอย่างงั้น อย่างงี้ แร้วกูก้อเห็นว่ามึงเป็นพี่ชาย เนี่ยอ่ะหรอวะที่พี่ชายมันควรจะทำกับน้องสาวของมันแบบนี้ ไหนว่าครัยพูดไรมาก้ออย่าไปเชื่อหั้ยเชื่อพี่คนเดียว เออกุก้ออุส่าเชื่อจัยมึงทั้งที่กุสงสัยมาตลอดแต่กุเลือกที่จะเชื่อจัยมึง ทำไมวะ ทำไมกูมันโง่อย่างงี้ เป็นพี่น้องแต่กูไม่เคยรู้เรื่องอาไรของพี่กูเลย โหสัส มึงมีทั้งลูกมีทั้งเมียแล้วอ่ะ มึงยังจะมาเอาอาไรกับเพื่อนกุอีกอ่ะ หลอกกุไม่พอชั่ยมั้ยถึงต้องไปหลอกเพื่อนกูอีก มึงนี่สุดยอดเลยจิงๆกูไม่เคยคิดเลยว่าจะทำกับกุได้ พวกมึงมันก้อไอ้พวกหน้าตัวเมีย สัสกล้าทำแต่แม่งไม่กล้ารับ ไอ้ควายเอ้ย เฮี้ยสัสกุเสียจัยที่ครั้งนึงกุเคยเชื่อจัยคนอย่างมึง ไว้จัยคนอย่างมึง รักและเคารพมึงเหมือนพี่ชายแท้ของกรุ แต่กูก้อทำได้แค่นี้แหละ ทำได้แค่ระบายออกมา แต่กุอยากจะบอกว่ากุเกลียดมึงไอ้นอล์ฟไอ้ผู้ชายเฮี้ย
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)